Wstyd mi o tym mówić ale wczoraj u nas w domu rozegrała się ogromna awantura.Nie wytrzymałam i wybuchłam. Bo ileż można znosić wyzwiska i obelgi bez powodu wypowiadane dla dobrej zabawy. Nie żałuje tego. Tego że sąsiedzi mnie słyszeli, że mąż zatkał mi twarz i wyprowadził z kuchni. Ale żałuje jednego: że dzieci to widziały.

Dawno temu obiecałam sobie, że dzieci nie będą przeżywać tego co ja. Bo ja wiem co znaczą awantury w domu, łącznie z uciekaniem zimą w koszulach nocnych z domu. Chcę tego oszczędzić dzieciom. Starszy i tak się boi podniesionego głosu i ciągle sprawdza czy tata nie wypił jakiegoś alkoholu. Nie wiem skąd mu się to wzięło. Bo u nas na ogół awantur nie ma, a mąż alkoholu nie pije. Zostałam wczoraj rzucona na łóżko obok młodszej. Wieczorem pytała: mamo czemu tata robił ci krzywdę. Kurcze no masakra. Będę się starać. Zrobię to dla nich. Wszystko będę znosić w milczeniu i będzie spokój.

Starszy przyniósł dziś pierwszą pałę. Tak myślę że może to jest przyczyna. Bo przecież umie alfabet a zadanie było żeby ułożyć zdania w kolejności alfabetycznej. Sama już nie wiem. 

Niby mąż odzywa się dziś do mnie normalnie, ja nie bardzo mam ochotę. Ale nie da się przy dzieciach. Trzeba zapytać o to czy tamto. I starszy ze swoim no mamo pogódź się już z tatą. 

Dobrze że mam ten blog mam się komu wygadać.

I pochwalę się, moja recenzja wreszcie została zauważona w wydawnictwie.

A tak poza tym trzymajcie kciuki. Jak się sprawa wyjaśni to o niej napiszę.